Feeds:
Berichten
Reacties

Posts Tagged ‘normen en waarden’

Gisteren was ik te gast in een uitzending van Hollandse zaken, over de moraal bij bestuurders in de zorg, het onderwijs en de woningcorporaties: http://www.hollandsezaken.tv/08-08-2012/eerst-het-geld-dan-de-moraal. Cees Grimbergen leidde ons door de ophef over graaiers aan de top, en Els Frigge (huurder bij Vestia) en ik probeerden het gesprek richting de bodem te krijgen: wat heeft de huurder, leerling, patint/client nodig? Van beneden naar boven denken, dus en niet van boven naar beneden. Ik kom eigenlijk nog best vaak aan het woord: vanaf 4:05, 10:10, 30:30 en 39:00.

Bonusvraag: hoe vaak komt Mieke in beeld?

Read Full Post »

Amarantis, de doorgefuseerde onderwijsmoloch waar ik onder val, is in nood. Er is een tekort van enige tientallen miljoenen en er moeten honderden mensen uit, waaronder ikzelf. Een van de veroorzakers van deze ellende is Bert Molenkamp, die in juni vorig jaar zijn congé heeft gekregen als voorzitter van de raad van bestuur, met een premie van € 250.000. We vonden het al een beetje grappig dat hij vlak daarna werd benoemd tot interim-voorzitter van ROC Rivor.
Maar vanochtend werd het pas echt hilarisch, toen we via de post werden uitgenodigd voor een studiedag over veiligheid in het onderwijs. Het zal wel even moeilijk geweest zijn om voor zo’n belangrijke dag een deskundige dagvoorzitter te vinden. Want wie is nou een schoolvoorbeeld als het gaat om het plegen van grensoverschrijdend gedrag? Stressfactor zijn? Geen interventies plegen waar ze wel nodig zijn?

(Goed geantwoord. Zie bijvoorbeeld http://www.parool.nl/parool/nl/4/AMSTERDAM/article/detail/3156193/2012/02/04/Onderwijskolos-Amarantis-komt-miljoenen-tekort.dhtml, of Zembla van 21 maart 2010. Ik heb deze links maar even aan congresbureau Medilex doorgestuurd.)

Read Full Post »

De Tweede Kamer is voor een verbod (altijd grappig, voor iets zijn dat niet mag) op bonussen in de publieke sector. Iedere vorm van bonus aan de top wordt verboden. Zie bijvoorbeeld in de NRC.

Nog los van of je alles wat je niet bevalt met regels kunt regelen (leestip: Tussen de regels), wat vinden we nog acceptabel? Waar begint een bonus en waar eindigt het? (en ineens valt me de overeenkomst tussen bonussen en bolussen op). Moreel gezien, bedoel ik. Ik waag een poging.

Hoofdknikje of opgestoken duim
Compliment
Schouderklopje
Zoals hierboven, maar dan waar anderen bij zijn
Cadeaubon/Pluim enzovoorts
(Toch) toestemming om naar die conferentie of cursus te gaan
Kerstgratificatie
Loonsverhoging, bijvoorbeeld een periodiek extra
Echt dikke gratificatie
Vaste aanstelling
Dik pakket opties
Plusminus een half jaarsalaris
Ruim een heel jaarsalaris

Die eerste zal niemand tegen zijn, die laatste zullen weinigen voor zijn. Maar waar gaat het de bocht om?

Read Full Post »

Mooi voorbeeld van een averechtse maatregel:

Volgens betrouwbare bron (als je de concierge niet meer zou kunnen vertrouwen…): te zien aan het aantal lege blikjes dat op het schoolterrein rondslingert: sinds we in de kantine geen Red Bull meer verkopen, drinken onze leerlingen meer Red Bull.

Verklaring: in de supermarkt is het om de hoek is Red Bull veel goedkoper dan het in onze kantine was, dus voor hetzelfde geld kunnen ze er meer kopen.

 

 

Read Full Post »

En zo’n proces over klasseregels past gelukkig prachtig binnen LLLB.

Maar wat schiet een deelnemer nou op met dat soort gespeel met de regels? Dat is altijd een mooie vraag tijdens het afsluitende Routegesprek LLLB. Wat heb *jij* er nou aan gehad? Op je werk, thuis, op de vereniging, bij het uitgaan, ergens anders? (Voor niet ingewijden in het cgo: dit is onderdeel van ‘je ontwikkeling aantonen’.)
Remco had wat moeite met die vraag. Niet moreel moeite, maar hij kon niets bedenken. Ik helpen. Waar hebben we het over gehad? Wat hebben we gedaan? Ja, regels opgesteld, maar moest je daar iets van leren dan?
Maar na enig nadenken kon hij wel iets noemen dat hij had geleerd: ‘Dat je naar elkaar toe moet werken.’
Ontwikkeling aangetoond.

Read Full Post »

Met SIN21WOD1 heb ik een paar maanden geleden klasseregels opgesteld.Nou ja, opgesteld is niet het goede woord: de deelnemers mochten in groepjes klasseregels bedenken, en dan per groep 5 regels voorstellen en toelichten, waar we vervolgens over hebben gestemd. We, dat waren 10 leerlingen en 1 docent. One man, one vote.
Geen veto’s van mij, had ik beloofd, behalve voor echt domme dingen als roken in de klas. En als de directeur iets zou verbieden hadden we pech, maar ik ging hem niks vertellen. Zij ook niet, kreeg ik direct te horen.

Resultaat 1: Verbazing (of was het ongeloof?). ‘Dus, als de meeste stemmen ervoor zijn, mag het?’ ‘Ja. Zo doen we dat in een democratie’. (Ahum)
Resultaat 2: Flinke discussies in de groepjes (‘Nee joh, dat vind ‘ie toch nooit goed! ‘Maar als wij het willen, wij zijn toch met meer?!’)
Resultaat 3: Prachtige voorstellen, zoals ‘1e en de laatste 5 min voor jezelf’ (alsof niet de hele les voor henzelf is, maar dat heb ik niet hardop gezegd…) en ‘Wij zijn stil als de leraar praat (plus toegevoegd door iemand anders) en andersom ook’.
Resultaat  4: Een heldere set klassenregels, voorgesteld en gedragen door een ruime meerderheid van de groep.


En ook:  eten en drinken mag, als het lokaal maar schoon gelaten word. Nou, daar werd flink gebruik van gemaakt. Chips, Red Bull (tsjonge wat stinkt dat spul), brood, cola, alles. De eerste twee weken dan. Want sinds de derde week met deze regels wordt er in de klas minder gegeten en gedronken dan toen het nog verboden was.

(Wordt vervolgd)

P.S. Wat me nu bij het bloggen pas opvalt: alle regels die hardop zijn voorgesteld, haalden een meerderheid. (Behalve dan mijn mijn voorstel dat de mobieltjes uit moesten.) De deelnemers pasten dus een hele effectieve selectie toe.

Read Full Post »

En nu sta ik in diezelfde krant, met mijn gemopper over het gemopper.

Vijfjes en zesjes - Warner Boer - Trouw 23 december 2010

Read Full Post »

In Trouw wordt deze week weer eens lekker gemopperd op de vijfjescultuur. Leerlingen, studenten enzovoorts zouden vooral zo efficiënt mogelijk hun doel willen bereiken. Maar wat is daar eigenlijk mis mee? Wij stellen die doelen toch? Wij vinden met elkaar dat een 6 voldoende is. En dat je met 60% resultaat een 6 hebt. Dan moet je de leerling ook niet verwijten dat hij vind dat hij bij een 6 klaar is.

Ik snap dat namelijk heel goed, ik was er zelf ook zo één. Al op de middelbare school bekwaamde ik me in het leren voor een 6. Vaak lukte dat (net), soms niet. En soms ruim, toen ik per ongeluk een 9,3 voor een proefwerk golven en trillingen haalde. Toen ik na zeven jaar – in de vierde klas ging het ruim mis – uiteindelijk slaagde voor mijn VWO ‘had ik zeven punten over’.  Ik zie mijn moeder nog vies kijken toen ik dat zei. En op de universiteit zat ik net wat vaker dan de docenten lief was te onderhandelen over of mijn antwoorden niet toch net een 5,5 verdienden, in plaats van een 5,4. Of over – liever nog – vrijstellingen. En nu geef ik zelf les.

Let wel, ook ik vind het prettiger als een leerling hard zijn best doet. En ook ik heb een leerling wel eens gevraagd of hij zijn remmen zou laten repareren door iemand die geslaagd is met een 6-. (Dankjewel voor die tip Claudine!). Helaas beantwoorde hij die vraag met: “Die is toch geslaagd?!” (Toch eens het begrip retorische vraag uitleggen…)

Maar als wij vinden dat de leerlingen te weinig leren, wat let ons dan om de norm gewoon te verhogen?

Read Full Post »

Fietsen is fijn, ook naar het werk. Maar soms is gebracht worden leuker.

Maandag had Mieke mij met de auto op school opgehaald – vanwege een combinatie van heftige regen en heftige wind. En nog wat regen. (En omdat ze van me houdt denk ik.) Mijn fiets mocht voor het eerst in Leusden overnachten.

Dinsdag werd ik ‘dus’ weer door Mieke naar school gebracht. We kwamen gelijk het terrein op met Peter, een sneldenkende en snel werkende leerling installatietechniek. Ik stapte uit, en werd netjes begroet met een ‘Goedemorgen’. Ondertussen had Mieke de auto gekeerd en reed ze langs ons het terrein weer af. “En goedemorgen mevrouw Boer.”

Later die ochtend toen ik de klas binnenkwam vroeg Peter: “Was dat uw vrouw of uw dochter?”

Read Full Post »

In de toets MCV (Maatschappelijk Culturele Vorming) staat de vraag: Noem drie kenmerken van een multiculturele samenleving. Als eerste moet ik dan aan Angela Merkel denken, dan aan onze vorige buurman, en dan valt me het woordje ‘een’ op.

Volgens het correctiemodel mag je voor je antwoord op deze vraag (2 punten te verdienen!) een keuze maken uit:
– In de samenleving wonen verschillende groepen met een eigen cultuur.
– Elke groep heeft een eigen geschiedenis.
– De groepen hebben hun eigen waarden, normen, leefwijzen en uitingen.
(de link in deze tekst is van mij WB)
– De meningen verschillen over de vraag of de allochtone groepen zich moeten aanpassen aan onze samenleving.

Het antwoord van Stephan op deze vraag was vanavond:
Samen werken
kinderen laten spelen bij je allochtonen buren en andersom
Elkaar helpen waar dat nodig is.

Geen idee of hij zijn vak beheerst, maar voor MCV gaat ‘ie wel slagen.

(Zou Geert Wilders mijn blog lezen?)

Read Full Post »

Older Posts »